এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৯৯
জয়মতী।
বৈৰাগী।—কোন্ তুমি?
কিয় লাগে পৰিচয় মোৰ?
কটকী।— গদা-বন্ধু মই, দেৱ।
আনিছোঁ বাতৰি এটি নগৰৰপৰা।
বৈৰাগী।—নগৰৰপৰা!
কি বাৰ্ত্তা আনিছা তুমি গদাপাণিলই?
ময়ে সেই দুৰ্ভগীয়া; দিয়াঁ মোক বাৰ্ত্তা সেই,
বন্ধুৰ যদিহে হয়।
কটকী।—বন্ধুৰ বাতৰি।
উপদেশ বৰগোহাঞি ডাঙ্গৰীয়াৰ
আনিছোঁ তোমাৰ হেতু।
বৈৰাগী।—কেনে আছে ডাঙ্গৰীয়া?
কিবা উপদেশ?
কটকী।— নিবেদোঁ কুশল।
নিবেদিছোঁ উপদেশই,— হব লাগে গই
নগৰত আগমন তৱ; বিতোপন
মিলিছে সুযোগ এবে।
বৈৰাগী।— নাই প্ৰয়োজন,
নিবিচাৰোঁ ৰাজভোগ, নামাতোঁ জঞ্জাল।
কটকী।—কিবা কোৱা বীৰবৰ!
বৈৰাগী।— নহবাঁ বিস্মিত।
নপশো সংসাৰ আৰু নাই মায়া তাত,
দেখিছোঁ অসাৰ সৱ, প্ৰিয়া-অবিহনে!
