এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৯২
জয়মতী
স: গো:।— জানিলে যৱনে আজি
অসমীয়া বীৰতেজ তপত কিমান,
—কি যে বাহুবল!
জা: গো:।— মানিলে অসম বুলি
বীৰ-ডাঙ্গৰীয়া।
বৰ গো: ডা:।— বিপক্ষী যদ্যপি,
শালাগোঁ বীৰত্ব মই আজমতৰাৰ,
খুঁজিলে সি বীৰবৰে অমিততেজেৰে
যদৱধি ৰণবল নপৰিল ক্ষয়!
মিলিছিল আজি মোৰ মনৰ জোখায়
সমান যুঁজাৰু এটি।
স: গো:।— তথাপিতো নোৱাৰিলে
ঠাৱৰিব তেওঁ; নহটিল উজীয়া
এপদো ৰণত!
ব: ব:।—ছঁয়া জুখি গছ জোখা
প্ৰচলিত ধাৰা ধৰি বুজাঁ এবে, কেনে
বীৰ ডাঙ্গৰীয়া।
বৰ গো: ডা:।— এৰাঁ ইমানতে
আত্মগৰিমাৰ কথা। আছে আৰু জানাঁ
সাধিবলগীয়া পণ আতপৰ বহু!
লক্ষ মাথোঁ গুৱাহাটী নোহে আমাসাৰ;
আছে আৰু ভাটীলই কামৰূপ সীমা।
যদৱধি নুদ্ধাৰিম সমস্ত অসম,
তদৱধি কৰ্ত্তব্যৰ নপৰিব শেষ।—