এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৮ অ]
৭১
শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ-মাধৱদেৱ চৰিত
সাতকঠি থান দেৱ শঙ্কৰক দিয়া।
শঙ্কৰ দেৱক গুৰু মাধৱে মানিয়া॥১৪॥
কৃষ্ণৰ অভয় পদে লৈলন্ত শৰণ।
এহিমতে একথান ভৈলা দুয়োজন॥
হৰিষে মাধৱদেৱ গৈলন্ত গৃহক।
তাত পাছে যেন ভৈল তাক শুনিয়োক॥১৫॥
—পূজাত নৈৱেদ্য—
অনন্তৰে আসি ভৈল পূজাৰ সময়।
মিলাইয়া মাধৱদেৱ যত দ্ৰৱচয়॥
প্ৰভাত সময়ে তাঙ্ক কৃষ্ণত অৰ্পিয়া।
আগে কতো গুটি শঙ্কৰক দিলা নিয়া॥১৬॥
বোলন্ত শঙ্কৰে ইটো কিবস্তু আনিলা।
গোসাঞিক নৈবেদ্য দিলো মাধৱে কহিলা॥
তাৰে কতোগুটি আগে দিলে তোমাঠেক।
শঙ্কৰে বুলিলা হাসি মাধৱ-দেৱক॥১॥
যি জনৰ যিটো ইষ্টদেৱ বিদ্যমানে।
আজি তাসম্বক যিবা দ্ৰব্য দেয় মানে॥
সমস্তে পাৱয় দুৰ্গা শুনিয়া মাধৱ।
বুলিলন্ত পাছে মহা মনত উৎসৱে॥১৮॥
মনৰ ভাৱেসে অতৈ সৱাতো অধিক॥
সমস্তৰে বস্তুক দুৰ্গায়ে পাইবে কিক॥
যাৰ মনে নানা বিধ দেবাদি আছয়।
সিজনৰ বস্তু সৱ দুৰ্গায়ে পাৱয়॥১৯॥
