এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬ অ ]
৬১
শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ-মাধৱদেৱ চৰিত
জানিলোঁ শঙ্কৰ দেৱে বুলিলন্ত
কহিয়োক মহাশয়॥ ২০॥
কিবা পঢ়ি আছা তেহে বোলে অল্প
নাহিকে পঢ়া বিস্তৰ।
এক গুটি শ্লোক পঢ়িয়ো এতেকে
জানিবো বোলে শঙ্কৰ॥ ২১॥
—শাস্ত্ৰালোচনা—
“তত্ৰৈব গঙ্গা যমুনা চ তত্ৰ গোদাৱৰী তত্ৰ সৰস্বতী চ।
সৰ্ব্বানি তীৰ্থানি বসন্তি তত্ৰ যত্ৰাচ্যুতোদাৰ কথা প্ৰসঙ্গঃ।
এহি গুটি শ্লোক পঢ়িলন্ত তেহেঁ
ইটো সৰ্ব্বশাস্ত্ৰ সাৰ।
আৰ বাৰ মাতা বুলিলন্ত তাঙ্ক
পঢ়া পঢ়া আৰ বাৰ॥ ২২॥
এহিমতে তিনি বাৰ পঢ়াইলন্ত
শঙ্কৰদেৱে এতেকে।
ৰাখিলন্ত শ্লোক বুলিলন্ত তাঙ্ক
বুজিয়ো আৰ অৰ্থকে॥ ২৩॥
তেহেঁ কহিলন্ত নুবুজিয়ো অৰ্থ
শুনিয়া শঙ্কৰে হাসি।
শ্লোকৰ সমন্ত অৰ্থ বখানিয়া
কহিলা তান্ত প্ৰকাশি॥ ২৪॥
কৃষ্ণৰ উদাৰ কথাৰ প্ৰসঙ্গ
যথাত হোৱে নিশ্চয়।
