পৃষ্ঠা:চৰিত- দৈত্যাৰি ঠাকুৰ.pdf/৭৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪ অ]
৪৫
শ্রীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ-মাধৱদেৱ চৰিত


ভাইক সম্বোধন কৰি মধুৰ বচনে।
প্ৰভাত সময়ে লৰি গৈল তিনিজনে॥২॥
লাসে লাসে চলন্ত হাণ্টিবে নপাৰন্ত।
ক্ষণে ক্ষণে যান্ত বহি বসি জিৰাৱন্ত।
পুনৰপি চলন্ত প্ৰয়াস বৰ পান্ত।
এহিমতে যান্তে তান পদূলি পাইলন্ত॥৩॥
স্ত্ৰী এক যান্তে তান হন্তে দেখিলন্ত।
মজি ঘৰে আছে বুলি আতা পুছিলন্ত।
তায়ো কহিলন্ত মাজি ঘৰতে আছন্ত।
আৰো বুলিলন্ত কয়ো আমাৰ বৃত্তান্ত॥ ৪॥
দীঘল পুৰীয়া গিৰি ভাৰ্য্যা পুত্ৰ সমে।
পদূলিতে ৰহিছন্ত তোমাৰ আশ্ৰমে॥
হেন শুনি স্ত্ৰী জন তেতিক্ষণে গৈল।
ঘাঘৰি মাৰি আগে সব কথা কৈল॥ ৫॥

—পৰম আদৰ—


শুনিয়া ঘাঘৰি মাজি বিস্ময় ভৈলন্ত।
আপতিয়ান মনে তেঁহে চাহিবে গৈলন্ত॥
দেখিলন্ত গৈয়া সিটো আসিয়া আছন্ত।
সাদৰ পূৰ্ব্বকে আতি মাতি আনিলন্ত॥ ৬॥
বসিবাক লাগি বৰ পিৰা দিলা আনি।
ধুৱাইলন্ত ভৰি দাবৰত লৈয়া পানী॥
বুঢ়ী আইক ভিতৰ ঘৰক নিয়াইলন্ত॥
ঘৰিণীক ভৰি ধুৱাইবাক বুলিলন্ত॥৭॥