এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০ অ]
৩৩
শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ-মাধৱদেৱ চৰিত
আগ পাছ চান্ত ঘনে পলাইবে খোজন্ত মনে
দেখি তাঙ্ক ডাকি মাতিলেক॥ ৫॥
বোলে অৰে কোন জন বাৰ্ত্তা কহ এতিক্ষণ
ভয় তই নকৰিবি মনে।
পলাইবাক নপাৰন্ত মনে গুণি ৰহিলন্ত
আসি লাগ পাইলা কতোক্ষণে॥৬॥
কৰিয়া শপথ তথা পুছিলা তাহান্ত কথা
কোন তুমি কহ স্বৰূপত।
দেখোঁ দিব্য পুৰুষেক নাহি ভয় অণু এক
লৈয়া যাওঁ চৰিয়ো নাৱত॥৭॥
তাৰ মন শুদ্ধ জানি কেনে যাওঁ বোলে বাণী
বস্তু আছে বনৰ ভিতৰ।
সিটো বোলে ভাৰ্য্যা তোৰ মাতৃ সম-সৰ মোৰ
ধন যদি স্বৰ্ণ ব্ৰাহ্মণৰ॥৮॥
—::—
একাদশ অধ্যায়
শ্ৰীশ্ৰীমাধৱদেৱৰ জন্ম
শুনি তাৱক্ষণে মহাৰঙ্গ মনে
পশিলন্ত বন গৈয়া৷
