পৃষ্ঠা:চৰিত- দৈত্যাৰি ঠাকুৰ.pdf/২৯৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৭০
[৫৭অ
শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ মাধৱদেৱ চৰিত

—বৰদলৈ কণ্ঠভূষণৰ আদৰ—
এখন ৰহােক এহিমানে ইটো কথা।
কণ্ঠভূষণৰ কহোঁ শুনিয়ো ব্যৱস্থা॥
গোঁসাঞিৰ পূজা কৰ্ম্ম কৰন্ত নিশ্চয়।
কুৰি পোৱা পাইক ৰাজায়ে দিয়াছয়॥৫॥
তবে আঠজন নিতে তােলে ফুল জল।
বাৰজনে অন্য কৰ্ম্ম কৰন্ত সকল॥
শালগ্রাম প্রমুখ্যে প্রতিমা কুৰি ছয়।
জলফুল দিয়া প্রতি দিবসে পূজয়॥৬৷৷
চাৰি পাছি ফুল জল চাৰি কুম্ভ মান।
পুৱা হন্তে পূজা দুই প্ৰহৰ প্রমাণ৷
সিদিনা প্রতিমা সব মাত্ৰ ধূৱাইছন্ত।
সেহিবেলা মাধৱৰ কথা শুনিলন্ত॥৭৷৷
পিৰাতে উলটি দুৱৰীৰ মুখ চাই।
পুছিলন্ত বুলি কোন মাধৱ দুনাই॥
দ্বাৰী বােলে সুন্দৰী দিয়াৰ মাধৱ।
শুনিয়া মনত বৰ মিলিল উৎসৱ ॥৮৷৷
আথেবেথে উঠি ফুল পাছি পাছি তুলি।
প্রতিমা উপৰে বাকে নমাে কৃষ্ণ বুলি॥
নমো কৃষ্ণ বুলি সবে ঢালিলন্ত জল ।
ৰজাইলন্ত বেগে মনে মহা কৌতূহল॥৯॥
দেখিয়া মাধৱদেৱে প্রণামিবে যান্ত ।*


  • গাৱ চাপিলন্ত।