পৃষ্ঠা:চৰিত- দৈত্যাৰি ঠাকুৰ.pdf/২৮৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৪অ]
২৫৭
শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ-মাধৱদেৱ চৰিত

দেখিয়া মাধৱদেৱে বুলিলা বচন।।
তিথি বিষু নুহি নাহি হৰিৰ কীৰ্ত্তন॥
কিসক অসিল বুলি বুলিলন্ত তাক।
সিটো বােলে আতা তােক তুমি বুলিবাক॥২৩॥
আসি আছো শুনি দেৱ মাধৱ হাসন্ত ।
পুনৰপি কোৱা কিয় আসিয়া আছন্ত৷
তেহে তুমি বুলিবে আসিছো বুলিলেক।
হাসন্ত মাধবদেৱে শুনিয়া এতেক ॥২৪॥
যিমান বুলিলা তুমি কুলাই এহি মানে।
আৰ তুমি বুলিবে ন লাগে আবে মানে॥
তই বােলনতে মই সন্তুষ্ট তােমাত।
শুনি ভক্ত সবে হাসে আনন্দে তথাত॥২৫॥
শুনা সাধুজন গুৰু গুণ সুমঙ্গল।
শুনন্তে কহন্তে নষ্ট হােৱে অমঙ্গল৷৷
মহাপুণ্য সম্পদে নজানি নিৰন্তৰ।
ঘনে ঘনে. ডাকি বােলা মাধৱ শঙ্কৰ॥২৬৷৷

⸻⸻

পঞ্চপঞ্চাশৎ অধ্যায়

 —ভকতৰাম আলধৰা—
একদিন আতি  প্রভাত গৈলন্ত
  মাধৱ বৰপেটাক।
আই গোসানীক   চাহিবে পাছত