পৃষ্ঠা:চৰিত- দৈত্যাৰি ঠাকুৰ.pdf/২৭৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫২অ]
২৪৫
শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ-মাধৱদেৱ চৰিত

 শুনি কহে দামােদৰে।
আন কোন কথা  হুইবে বাপু মােৰ
 বান্ধৱৰ কথা পৰে॥২৷৷

 —একান্ত বিশ্বাস--

কৈলে সেহি মােৰ  বান্ধৱ কৃষ্ণৰ
 কথা যে শুনি মাধৱে।
পুছিলন্ত পুনু  কোন পুথি বুলি
 মনত মহা উৎসৱে॥৩৷৷
দামােদৰে শুনি  একাদশ বুলি
 প্রতি দিনে দিনে কয়৷৷
দশম দ্বাদশ  ৰামায়ণ আদি
 যেহি কি পুথি নােহয়॥৪৷৷
মাধৱে শুনিয়া  বােলন্ত হাসিয়া
 দশম দেখো পঢ়িলা।
শুনি দামােদৰে  কলে হুই বাপু
 তােমৰা যিটো কহিলা॥৫৷৷
আগ দুৱাৰতে  দুই গছ আছে
 তাৰ গােটা চাৰি পাত।
তাকে চাউল দিয়া  ছেকা পানী ফুটি
 প্রতিদিনে খান্ত ভাত॥৬৷৷
মাধৱে পুছন্ত  কিসে সমে ভাত
 খাইলা দামােদৰ তুমি।