এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫০অ]
২৪১
শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ-মাধৱদেৱ চৰিত
মাধৱদেৱৰ সঙ্গ পায়া মহাশয়।
আছে তান মহাভাগ্য ভৈলা সি উদয় ॥৪৯৷৷
মাধৱদেৱৰ মুখে শুনি কথাচয়।
দূৰ ভৈল তান যত মনৰ সংশয়৷৷
তেবে বঙ্গদেশীয় মতক এৰিলন্ত।
মাধৱক গুৰু মানি শৰণ লৈলন্ত ॥৫০॥
তেবেসে ঈশ্বৰ বুলি মানি শঙ্কৰক।
ধিক বুলি খেদ কৰিলন্ত আপোনাক৷৷
মথুৰাদাসৰ সঙ্গে আনো তান্তি যত।
গুৰু মানি উপদেশ লৈলা শঙ্কৰত ॥৫১৷৷
লক্ষ্মণ ওজা নামে সেহি তান্তিৰ লগত।
অমৃত বৰিষে যেন কীৰ্ত্তন কৰন্ত৷৷
লৰুৱাৰ ছৱালি মাধৱ ডাইন পালি।
গান্ত লগে তাৰ মথুৰাদাস ওজা পালি ॥৫২৷৷
তান্তিকুঞ্ছি হন্তে কীৰ্ত্তনীয়া দল আসি।
কৰন্ত কীৰ্ত্তন সবে আমাসি দোমাসি॥
বুলিলা মাধৱদেৱে মথুৰাদাসক।
তােৰা নিয়া ঠাই দিয়া ৰামচৰণক ॥৫৩৷৷
শুনি তাৰা সাদৰ কৰিয়া তাঙ্ক নিল।
তান্তিকুঞ্ছিতে তাঙ্ক ঘৰ বান্ধি দিল ৷৷
যেবে মাধৱৰ ভাত ৰান্ধিবে লাগিল।
সুন্দৰীক তেবে ৰামচৰণ আসিল।৷৫৪৷৷
ৰামচৰণৰ ঘৰ আছিল যথাত॥
