পৃষ্ঠা:চৰিত- দৈত্যাৰি ঠাকুৰ.pdf/২১৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৩অ
১৯১
শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ-মাধৱদেৱ চৰিত

যত লাগে মানে বাদ কৰােক পণ্ডিত ॥২৪৷৷
দেৱানো বােলয় যদি পণ্ডিত সবক !
জিনিব পৰা যদি দেখায়া শাস্ত্ৰক ।৷
ৰাজাক লাগিয়া ভয় নকৰিবা কিছু।
ৰাজাই অন্যায় কৰে তাক লাগি আছোঁ।৷২৫।৷
পণ্ডিত সবক লাগি মােৰ বুদ্ধি নাই।
এহি বুলি শঙ্কৰক দিলন্ত পঠাই ৷৷
গৰমৌলি গৈয়া পুনু কহিলা ৰাজাত।
শঙ্কৰক অনি আছোঁ ইন্দ্ৰ দুৱাৰত॥২৬৷৷
শুনি ৰাজা বােলে আন আন মোৰ আগে।
ইন্দ্ৰ দুৱাৰত কেনে ৰাখিবাক লাগে ॥২৭৷৷

চতুশ্চত্বাৰিংশ অধ্যায়।

-ৰাজানুগ্রহ-

হেন শুনি ৰাজাৰ আগত পাছে নিল !
দেখি আঠুপাৰি দেৱ শঙ্কৰ বসিল।৷
সিংহাসনে বসি ৰাজা শঙ্কৰক দেখি।
পৰম বিস্ময় হুয়া ছন্ত নিৰিখি॥১॥
শঙ্কৰক তেজে নৃপতিক ধৰষিল।
উঠিয়া চৌৰাত আসি ৰাজায়ে বুলিল।৷
একগল মানে মাটি ৰজাৰ চৌৰাত।