পৃষ্ঠা:চৰিত- দৈত্যাৰি ঠাকুৰ.pdf/১৮৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৩৫ অ]
১৫৫
শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ-মাধৱদেৱ চৰিত

 আমাৰ কথা জনায়ো।
শঙ্কৰৰ কথা  আমাৰ আগত,
 আসিয়া তাক কহিয়ো॥৩৫।
হেন কথা শুনি  শঙ্কৰদেৱৰ
 আনন্দৰ নাহি পাৰ।
মহা অনুৰাগে  তাসম্বাৰ লাগে
 কৈলা কথা আপোনাৰ॥৩৬॥
যি মতে পাইলন্ত  ভাগৱত শাস্ত্ৰ
 যেন মতে প্ৰৱৰ্তন্ত।
আদি অন্ত যত  সমস্ত কথাক
 তাসম্বত কহিলন্ত॥৩৭৷
শুনি তাসম্বাৰ  আনন্দ অপাৰ
 ভাল ভৈল বুলিলন্ত।
আমি ৰূপসনা— —তনৰ ভাগিন (২)
 বুলি তেবে কহিলন্ত॥৩৮ (৩)


তীৰ্থ যাত্ৰালৈ যাওঁতেই জগন্নাথৰ পৰা বৃন্দাবনৰ বাটত ৰূপ সনাতনক লগ পাৰ। তেওঁলোক দুয়ো শঙ্কৰক লগ পাই ঘৰ দুৱাৰ এৰি শঙ্কৰদেৱৰ লগত বৃন্দাবনলৈ যায়। ৰূপৰ ভাৰ্য্যাও শঙ্কৰৰ অনুমতি ক্ৰমে লগতে যায়॥

 (গ) ভূষণ দ্বিজৰ গুৰুচৰিত্ৰ (১৪০ পৃঃ) মতে শঙ্কৰদেৱে ২য় বাৰ তীৰ্থলৈ যাওঁতে বাটত আলি নামে নগৰত সন্ন্যাসী এজনৰ লগ পায়। কথাবতৰাত জানিব পাৰিলে যে, তেওঁ ৰূপ সনাতনৰ অনুগামী।

 (২) ৰূপ সনাতন আৰু বল্লভ এই তিনি ভাই, পিতা কুমাৰদেৱ পিতামহ মুকুন্দদেব। কুমাৰদেৱৰ কোনো ছোৱালী আছিল বুলি অইন কোনো ঠাইত উল্লেখ নাই।

 (৩) পুথিত এই পদ নাই।