পৃষ্ঠা:চৰিত- দৈত্যাৰি ঠাকুৰ.pdf/১৪৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
[ ২৮ অ
১১৭
শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ-মাধৱদেৱ চৰিত

কহিয়োক কি কৰি আছাহা ভোজন ॥২৭॥
মাধৱে বােলন্ত কালি উপবাস দিল।
প্রভাত সময়ে আজি ক্ষুধায়ে ধৰিল॥
স্নান কৰি ভােজন কৰিলাে চাউল গুটি।
আসিলোহোঁ ঐক পান কৰি জলমুটি ॥২৮॥
বােলন্ত শঙ্কৰদেৱে বাৰুটো কৰিলা।
একাদশী দিনে অন্ন প্রভাতে ভুঞ্জিলা॥
অগ্নি আছে জঠৰে উদৰে চৰু ভৈলা।
চাউল জল দিয়া অন্ন বসায়া আসিলা ॥২৯॥
খাৰ তেল আঞ্জা দিয়া কৰিয়াে ব্যঞ্জন।
একাদশী দিনে হৌক সম্পূর্ণ ভােজন॥
এহিবুলি শঙ্কৰদেৱে যে খঙ্গিলন্ত।
ন মাতি মাধৱদেৱে মৌনে ৰহিলন্ত ॥৩০॥(১)


 (১) একাদশীতে ভাতখােৱা কথাটোৱে আটাই বিলাক চৰিত পুথিতে আলােচ্য বিষয়ৰূপে ঠাই পাইছে।

 ভূষণ দি্বজই (১৩১ পৃ)

আত অনন্তৰে কথা শুনা সর্বজনে।
মাধৱক শঙ্কৰে খঙ্গিলা যিকাৰণে ॥৫১৭॥

বুলি মাধৱদেৱে একাদশীত ভাত খােৱাৰ কথা বর্ণনা কৰিছে।

উর্দ্ধক চাহিলোঁ বেলি ভৈল নৱঘটি।
ক্ষুধায়ে পীড়িলে যেন প্রাণ যায় ফুটি॥
শুখাই ওণ্ঠ কণ্ঠ মই ভৈলাে বৰ আউল।
পানী সমে গিলিলােহাে এক পােহা চাউল॥

 নাধৱৰ এই স্বীকাৰ উক্তি শুনি শঙ্কৰদেৱৰ বৰ খঙ উঠিল। আৰু মাধৱৰ মুখ নেচাওঁ বুলি পিঠি দি ৰহিল। অল্প পৰ পিচত খঙ মাৰ গলত, ব্রহ্মবৈবর্ত্তপুৰাণ, কূৰ্ম্মপূৰাণ আদিৰ প্রমাণ দি একাদশী ভোজনৰ পাপৰ কথা কয়। মন কৰিব লগীয়া যে ইয়াত শুক্লা কৃষ্ণা দুয়ােটা সমানে পালনীয় বুলি কোৱা হৈছে।-

যেন শুক্লা তেন কৃষ্ণা সমতুল্য হয়॥
ইহাক বিভেদ যিটো কৰয় সম্প্রতি।
মৰিয়া বিষ্ঠাৰ পলু হুইবেক সম্প্রতি॥