এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৭ অ ]
১১১
শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ-মাধবদেৱ চৰিত
কাউৰ ডকোৱা সম চুইবে নলাগয়।
শঙ্কৰে কৰিবে শ্ৰাদ্ধ ভালেতো নেদয়॥৭॥
-ব্ৰাহ্মণৰ পৰাজয়-
মৰাৰ চাউল খাইবাক নপাই শঙ্কৰক।
বোলে নষ্ট কৰিলন্ত সমস্ত ৰাজ্যক॥
খেদাৱো চাঙ্গৰ পৰা নমায়া এখন।
হেন শুনি আপুনি নামিলা বিপ্ৰগণ॥৮॥
লাজ হুয়া সমস্তে গৃহক লাগি গৈল।
শঙ্কৰ সহিতে আউৰ বিবাদ ন ভৈল॥
শঙ্কৰক আসাম ৰাজায়ে প্ৰশংসিল।
অনন্তৰে গৃহক লাগিয়া পঠাই দিল॥৯॥
এহিমতে শঙ্কৰৰ মহিমা অনন্ত।
কোনে কহি সাৱশেষে কৰিবেক অন্ত॥
তথাপিতো শুনা সবে কহোঁ কিছুমান।
আছস্ত শঙ্কৰদেৱ ধূৱাঁহাটা থান॥১০॥
অষ্টাবিংশ অধ্যায়
ধুৱাঁহাটাৰ পৰা বৰপেটালৈ যাত্ৰা
নৰনাৰায়ণ নামে আছে এক ৰাজা।
পৰম পণ্ডিত ধৰ্ম্ম পন্থে পালে প্ৰজা॥
শুক্লধ্বজ নামে তান ভাই শোভনয়।
