________________
চিত্ৰ-ভাগৱত ( ২৩২ ) चित्र-भागवत | L. No.140 B. ৰোহিণী। দৈৱকী। কৃষ্ণ। ৰাম। ৰাম-কৃষ্ণক সন্দিীপনি পঢ়াইছা। ওচৰত বিদায় লবলৈ গৈছে। দৈৱকী-ৰোহিণী অন্তঃপুৰত আসনত নন লিহ আ হ। ইন্ধী ৰীদিনী অ:দুল আলীৰ বই আছে। কৃষ্ণ-বলৰামে বাওঁহাতেৰে কান্ধত দণ্ড ধাৰণ কৰি নঠী। মা লৰ মাত্ৰ দাৰ 'বৰ হ'ভ লব্দৰ ৰাঁ উপস্থিত হল গৈ। দৈৱকী-ৰোহিণীয়ে অগহাত আগবঢ়াই দি যেন স্বাৰ্ম। কী ৰীড়িী দিন কাস্থ আব্দৰ সুনীল নানী পুত্ৰক সাদৰে আহ্বান কৰিছে। কৃষ্ণ-বলৰাম সান্দীপনি মুনিৰ ভাৱৰ স্বাৱান ৰূৰ ৰী। হা লম নান্দীমনি অনিন্ধী পঢ়াশালিলৈ গৈ বিধি অনুসাৰে আই লৈ বিনীতভাৱে ঠগাত সৰালাম আন্ধ বিধি অনুৰ বিলীন মানুষ নিত্মা অয়ন পুথি লৈ পাঠ আৰম্ভ কৰিছে। মুনিয়ে আসনত বহি আগহাত আল জন। মুনি ঋষনৰ স্ব মান্ধ অমী বীন্ধী তুলি যেন শাস্ত্ৰৰ সমস্ত ৰহস্য প্ৰকাশ কৰি শিক্ষা দিব ধৰিছে। प्रगट करके शिक्षा दे रहे है। কৃষ্ণ-বলৰামৰ গুৰু-দক্ষিণা—চৌষষ্টি দিনত চৌষষ্টি-কলা। कृष्णा-बलरामको गुरुदक्षिणा : चौसठ दिनोमें चौसठ শিক্ষা শেষ হলত কৃষ্ণ-বলৰামে গুৰুৰ ওচৰত বিনীত বেশে বহি, জ্বলন্সী'হ্মী মিন্না নাম লৰ জন্য ললাম নিয়মানুয যুবিদ্যাৰ্থী ব্ৰহ্মচাৰীব নিয়ম অনুসাৰে গুৰু-দক্ষিণা দিয়াৰ উদ্দেশ্যে বলিযা ন ভ ময়ৰ যুৱ মূহু “মুলী, স্মান্ধী দল কন্যা গুৰুক সুধিলে—“গুৰুদেৱ, আপোনাক কি দক্ষিণা দিম, লাজ নকৰি লিখা?” ন যুবলীন মাজি দায় স্বালানা জৰ ভন
