________________
( ২২৭ ) चित्र-भागवत চিত্ৰ-ভাগৱত LN.157G পুৰোহিতে কংসৰ প্ৰেকাৰ্য কৰাইছা। শ্ৰীকৃষ্ণ। কংসৰ ভাৰ্যাসকল। কংস মবিলত কংসৰ ভাৰ্যসকলে স্বামী বিয়োগত অত্যন্ত कसके मरनेपर कसको स्त्रियां स्वामीक वियोगसे अत्यंत কাতৰ হৈ কেইগৰাকী মানে মাটিত বাগৰি আৰু কেইগৰাকী মানে कातर हो कर कई जमीनपर गिरकर और कई सिर पीटकर रोने মূৰে কপালে ভূকুৱাই কান্দিবলৈ ধৰিলে। তাকে দেখি ভগৱান लगों। उसे देखकर भगवान कृष्णने मिठी बातोसे हाथ उठाकर কৃষ্ণ মিঠাকথাৰে হাত তুলি তেওঁলোকক আশ্বাস দিলে, তাক পুৰোহিত মতই আনি কংসৰ প্ৰধান। মহিষীৰ হতুৱাই প্ৰেত কাৰ্য उन्ह आखासन दिया और पुरोहित वुलवाकर क'सको प्रधान কৰোৱাৰ দিহা কৰিলে। পুৰোহিত আসনত বহি বিধি অনুসাৰে লখিী দ্বাৰা সনায় জ্বালা অমল্লা ৰাজ প্ৰথা মতে কংসৰ প্ৰধান। মহিষীৰ দ্বাৰা প্ৰেত কাৰ্য্য আৰম্ভ কৰিলে। মহিষীয়ে যথোচিত আসনত বহি প্ৰেত কাৰ্য্য কৰিবলৈ ধৰিলে। বসুদেৱ-দৈৱকীৰ বন্ধন মোচন -কংসৰ প্ৰেতকৰ্ম্মৰ পাছত वसदेव-देवकोका बधन मोचन : कसके प्रेतकार्यके নগব কিছু শান্ত হলত কৃষ্ণই পিতৃ-মাতৃক বন্ধন-মুক্ত কৰি তেওঁলোকৰ ওচবত দদাকৰ সৈতে আই ললে। বসুদেৱ-দৈৱকীয়ে बाद कृष्ण पिढ-मालका बधन खोलकर उनके चरणों में दाऊक দুয়ো। আকোৱালি ধৰি কোলাত ললে। দৈৱকীয়ে কৃষ্ণক साथ प्रणाम किया। वसुदेव दैवको दोनों भाइयों को लेकर बहुत তাৰু বৰুদেৱে বলৰামক কোলাত লৈ বহুদিনৰ সঞ্চিত পুত্ৰ-স্নেহ নিন্ধ বনি ভুনা মানা ভন ট। বুৰন্ধ ভাত ৰন্থৰ যেন ঢালি দিব ধৰিছে। বসুদেৱ-দৈৱকীৰ ওচৰত এজন সেৰকে স্বীৰ ৰন্ধী ৰ দীৰ ঢাঘ এষাৰৰ নী' সুনী’ী লিমন
