________________
চিত্ৰ-ভাগৱত ( ২২৬ ) चित्र-भागवत L. No 137B । ( কংসৰ ভ্ৰাতৃসবক বলভদ্ৰে গদা ধৰি কোবাই মাৰিছা। সুম। কৃষ্ণ। L.N137A মহেশ। ব্ৰহ্মা। সিদ্ধ। অপেম্বৰা। বিদ্যাধৰ। গন্ধৰ্ব। পেলালে। কোনো হাত ভৰি ভাঙি গল মূৰ বেঁকা হৈ, কোনো ভালা। জিৰী চায় ব্ৰ নীৰ, মলা-মিৰ অন্ধ জব্দ স্বীৰ কঁকাল ভাঙি আঠকাঢ়ি আৰু কোনো ক্ষত-বিক্ষত হৈ বিৰূপ- ন্ধিীজী অন-তিন ৰূৰ ৰূদ্ৰ নলী হিয়া। আব্দাম মাত্ৰ ভাবে পৰি মৰি থাকিল। সেই সময়ত সুদাম গোপে বহি কৃষ্ণক हाथमें त्रिशूल लेकर वृषभपर चढ़कर चतुमख ब्रह्मा हंसपर ভক্তি কৰিছে। কৃষ্ণই আগহাত তুলি সুদাম ভক্তক যেন আশ্বাস चढ़कर उस क'सवध उत्सवको देख रहे है और साथही अप्सरा দিছে। ইফালে আকাশত মহাদেৱে হাতত ত্ৰিশূল ধৰি বৃষভত উঠি, চতুমুখ ব্ৰহ্মাই হংসত চৰি সেই কংসবধ-উৎসৱ চাই আছে। और गंधर्वगण ताल खोल लेकर नृत्यगीत और बाजा আৰু লগতে ৰা আৰু গন্ধৰ্ব বিলাকে তাল-খোল ধৰি নৃত্য-গীত বলা হট। আৰু বাদ্য কৰিছে।
