এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
________________
চিত্ৰ-ভাগৱত ( ২২১ ) चित्र-भागवत কৃষ্ণে কংসৰ চুলিত ধৰিছা। L.71215SA অসুৰ। দৈৱকী। বসুদেৰ। | বলদেৱ। সুদাম। পুৰ-স্ত্ৰী। এজন কংসৰ অনুচৰ অসুৰে বাওঁহাতেৰে ঢাল আৰু আগতে জব্দ তুৰৰ ৰূ ভ্ৰায় ছয়ম কাল স্বীৰ কানি ছাগুন তৰোৱাল লৈ আগ আঠু কাঢ়ি বাওঁ আঠু অলপ বেঁকা কৰি অতি তীক্ষ্ণ নৰনাৰ লন্ধৰ দিনা মুনা ঠন্ধকাৰ অযাঁ মুলা সৰ স্বাৰ দৃষ্টিৰে ক্ৰোধান্বিত হৈ যেন যুজুৎসুভাৱে সেই কংস আৰু কৃষ্ণৰ অনি নীয়া ৱিৰ ঘিানি ধান্ধৰ মানী লাসাৰৰ ভৰ ৰূৰ ফালে চাই ৰৈছে। যুঁজ কৰি থাকোতে কৃষ্ণই হঠাৎ কংসক স্বীৰ জন্ধী স্বীৰ বৰ ৰা। লড়াই জন বনন্ধ নয় থাপ মাৰি আগহাতেৰে চুলিত ধৰি পেলাই দিলে। কংস অলপ মূৰ আন দ্বা জঙ্গী অন্তু মাৰৰ কানি দায়ৰ ব্ৰালীজী হলাই হাতত ঢাল তৰোৱাল লৈয়ে যেন বিমৰ্ষ হল। पकड़कर गिरा दिया।
