এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
________________
চিত্ৰ-ভাগৱত ( ১৯৯ ) चित्र-भागवत L.NO 120A শ। - - - - অক্ৰৰে কৃষ্ণক “সমস্তে অদ্ভুত তোহ্মাতেসে আছে” বুলিছা। মহাত্মা অক্ৰৰে সেই অপৰূপ বিশ্বৰূপ দৰ্শন কৰি যেতিয়া নলা স্বৰূৰ ভৰ স্মৰ নিৰন্ধা কমল ৰূৰ অত্ৰ বিস্ময়ান্বিত হল, তেতিয়া ভগবান অন্তৰ্হিত হল। অক্ৰৰে সেই নিয়ালিন ছু নৰ মাৰলি অননি। স্বমী ও ৰূপ দেখি আনন্দিত হৈ যথাযথ স্নানাদি ক্ৰিয়া সমাপন কৰি কান্ধী ৱৰ আননি দীৰ নাকি দিয়া বনাম ৰ ৰয় বৰ বথত উঠিলহি। তেতিয়া কৃষ্ণই হাঁহি মাৰি পলম হোৱাৰ লা অন্তু। নৱ ৰূন বন্ধৰ বৰ জলন্ধী ব্ৰান নম্বৰ কথা সুধিলত অক্ৰৰে কৃষ্ণৰ ফালে চাই কৰযেৰে তেওঁবে না অন্ধ ন – আন্ধী স্মৰ নাৰ ৰূদা “য স্বামীৰ্জী মাহাত্ম্য বুলি কলে। কৃষ্ণ আৰু বলমে হাত তুলি অবক যেন মদিনা ”। ৰূদ্য স্বীৰ লৰাম দাদু ভাব্দৰ স্মৰন্ধী নানী আশ্বাস দিলে। স্মাম্বল ব।
