________________
চিত্ৰ: ভাগৱত ( ১৮৮)। चिव-भागवत | ব্যোমাসুৰ বৰ -ভগবান কৃষ্ণই গোপবালকবিলাকৰ লগত শ্ৰীমাৰ ৰধ : মৰান ৰূন্য মীবান্ধাব্দ নাথ বিবিধ ক্ৰীড়া কৰি আছে। এদিন গোপবালকবিলাকৰ কোনো নিষিদ। জীষ্মীম বন বন কয় বন্ধনি শ্ৰীম নাম জব্দ সদাগৰ, কোনো ভৰা-ছাগলী আৰু কোনো চোৰৰ ভাৱৰীয়া হৈ “চোৰ-সদাগৰী” ক্ৰীড়া আৰম্ভ কৰিলে; এই সময়ত কংসৰ। अनुचर बहुतसे गोपबालकोंको चुराकर एक गुफामे छिपाकर गुफाके অনুচৰ বোম নামে এটা অসুৰে চোৰৰ ওচৰত চোৰ আৰু সদাগৰৰ ৰন্ধী যমুম্ব ঠাঁন্ধ ম্ৰিা। ভৰ ৰময় ঘা; ঘ; স্বামী ওচৰত সদাগৰ হৈ বহুত গোপবালকক চুৰ কৰি এটা গুহাত নি থলে জাহাজ এজি নৰন্ধ ৰা। মাহাল অৰীনিন্দা 'স আৰু গুহাৰ মুখত শিলৰ এখন ঢাকনি দিলে। সেই সময়ত ৰনৰ সুৰ মান ৰূত্ব না। কৃষ্ণ থিয় দি আছিল; সুদামে। কৃষ্ণৰ পিছফালে থিয় দি। ৰৈছে। মহাৰাজ পৰীক্ষিতৰ প্ৰশ্নত শুকদেৱে ভাগৱত কৈছে। L.NO 113A দেতা।
