________________
চিত্ৰ-ভাগৱত ( ১৮৪ ) चित्र-भागवत | L.Netlog কৃষ্ণেকেশীক বধ কৰিছা। ওপৰলৈ তুলি কিছুপৰ আকাশত ঘূৰাই আছিল। পাছত লীলা আমানম ৰ ঘমায়া। ৰান লীলা কানন্দ ভহু ময়ৰ ভৰ কৰাৰ উদ্দেশ্যে তাক মাটিত পেলাই দিলত সি মুখ মেলি খাবলৈ সমীন ক ন ব হ লন্ধৰ ৱান লি জি আয়া; পুনৰ আহিল; তেতিয়া কৃষ্ণই তাৰ সেই পৰ্বতৰ গুহা সদৃশ সত্ৰ স্থান ভৰন্ধী মান্ধী যুদ্ধা জ ম মীন অবন ভ্ৰায় মুখৰ ভিতৰত বঁাঁওহাতখন সুমাই দি কেশীৰ উশাহ বন্ধ কৰি চাব্দী ঘৰ ৰূৰ গুৱাৰ-সৱাৰ ল'ৰু ৰূৰ ৰূমান্ধী নাৰ ভালা। মাৰি পেলালে কেশী দাত নিকতাই আঠুকাঢ়ি পৰি থাকিল। केशो दाँत निकालकर पड़ गया। কেশীক মাৰা দেখি দেৱতাবিলাকে স্বৰ্গত আনন্দ কৰিছে। ঈমী মান বন্ধ না ওম স্থান মনা ৰ। এক হাতত ত্ৰিশূল আন হাতত উমৰু লৈ বৃষভত উঠি মহাদেৱ, দাম লিমুল, ম ম ভ লব্দৰ অসমৰ ৰহ্মৰ হংসবাহনত চৰি কমণ্ডলু, জপমালা, পদ্ম আৰু বেদলৈ চতুৰ্মুখ মাল, কুষান ব , অসমলা, কমল আঁৰ ব্ৰহ্মা আৰু কোনোৱে খোল, কোনোৱে বা তাল লৈ নৃত্য-গীত ভ লব্ধ অনুমৰ নগ্ন স্বীৰ লানা ভাল লন্ধৰ মীন
