________________
চিত্ৰ-ভাগৱত { ১৮৩ ) चित्र-भागवत হাতত ধৰি গোকুলক যাবলৈ অনুৰোধ কৰিছে। অক্ৰৰ ৰজা অঙ্গনে নীল জল প্ৰিয় স্বলী ৰূৰ ৰা। স্বজৰ ৰাল কংসৰ ওচৰত থিয় দি আছে। কংসই এখন আসনত বহি অক্ৰবৰ জলন্ধ ৰভা। হাতত ধৰি আছে। IL No 110A ৰা দী কেশ গোকুল প্ৰবেশ। কেশী-বধ :–ইতি মধ্যে কেশী নামে দৈত্যই কংসৰ আদেশ- স্বামী ব্ৰধ : বুধী স্ত্ৰী জয়ী লাম ত্ৰৈন জব্দ তানুসাৰে আশ্বৰূপ ধৰি গোকুলত সোমাই সকলো গোপ, গোপী আৰু মায়ানমাৰ অৱন্ধা এ ঘৰ, কাৰ নীলন অমী শীল, মৰিয়াঁ গোৰুবোৰৰ মহাত্ৰাস লগাই দিলে। সেই অশ্বৰূপী দানবে স্বীৰ ৰাহ্মান্ধা মা কাষ দ্বীন ল। ৰ অৱত্ৰী নিৰ উনি দাত সেকতাই মুখ আৰু লেজ ওপৰলৈ তুলি কৃষ্ণক মাৰিবলৈ নিন্ধালব্ধৰ ঋীৰ উঁহু জৰ ভৱাৰ জন্মান্ধী মান্ধ লি খেদা দিছে। তেতিয়া কৃষ্ণ আৰু বলমেও যুদ্ধ কৰাৰ ইচ্ছাতে হতনা। ন জস্ম জ্বীৰ লাম মী যুৱ জন্ধী মুক্তা হাত দাঙি কেশীক খেদি গৈছে। কেশীৰ ভয়ত গৰু-গাই ভয় কাঘ ভান্ধৰ ৰূমীজী আঁৰ কৰে। ৰূমী ও নাৰ্য মাল খাই লৰ দিছে, গৰুৰ পাছতে এজনী গোপীয়েও ভয়াতুৰ হৈ পিছৰ ৰী। তন যীহ শীতীমী মানুৰ স্বাৰ বীজী স্বীৰ ৰ পিনে চাই চাই লৰিছে। এজন গোপো ভয় খাই আছে। देख कर भाग रही है। যেতিয়া কেশী দৈত্যই কৃষ্ণক খাওঁ বুলি খেদা মাৰি আহিল, সন্ত্ৰ জমী ন্ত 'ঘন্ধী স্মৰ ছ দলান্ধৰ আহা, নী জল তেতিয়া কৃষ্ণই ছল কৰি তাৰ পিছ ভৰি দুখনত সাৱেট মাৰি ধৰি দুল কাৰক হন 'ব্ধ বানী বৰান্ধী অন্ধকাৰ জৰ ভাঙ্গ
