________________
চিত্ৰ-ভাগৰত ( ১০৮ )। चित्र-भागवत হতযোৰ কৰি বহি বিপত্নীসকলৰ ওচৰত অন্ন খুজিলে। বিপ্ৰ- লীলাৰ জৰ ভিস-আলিয়াৰ অল্প মামা। নিস-অনিয়ান পত্নীসকলে কৃষ্ণই অন্ন খোজা শুনি আগহাত তুলি তান্ন দিম বুলি ৰূম্বা স্বপ্ন মান ও নব্দৰ স্বল্প টুনী ৰূৰ নীলান্ধীজী গোপবালকবিলাকক বিদায় দিলে। লিঙ্কা ক্ৰিয়া। Bada (et) বিপত্নীসবে অন্ন নিছা। বিপ্ৰসবে নিষেধিছ। গোপবালকৰ মুখত কৃষ্ণই অন্ন খোজা শুনি বিপত্নীসকলৰ गोपबालको के महसे कृष्णको अन्न मांगनेकी बात सुनकर কোনোৱে তাৰ থাল মূৰত লৈ, কোনোৱে বা পানী কলহ কাষত নিস দুনিয়া জীং এনীন্ধা ঘড়া ভ্ৰাম লব্ধ, জীঃ অৰন্ধী লৈ যেতিয়া কৃষ্ণব ওচৰলৈ যাবলৈ ওলাল, তেতিয়া কোনো আলী দিঘৰ লন্ধৰ তাম্ৰ জব্ধ আন জান লমী নৱ জীৰ্ঘ জাই কোনো ব্ৰাহ্মণে তেওঁলোকক আগ ভেটি ধৰি হাত তুলি ব্লাস্য ও আমন বীজ স্থায় ভাব্দৰ বীনা ও বিভাজৰ মাৰিবলৈ ভয় দেখাই যাবলৈ বাধা দিলে। কোনো কোনো মল ৰূ না। জিলী জিনী বি-অনীহ্মা লন্ধা মী মান্ধ বিপত্নীৰ লৰা আদিও মাকৰ আগত থিয় হৈ হাত তুলি মাকক বামন ভাঙ্গী চায় তত্তাব্দৰ মাজী আলী মনা জ্বৰ ৰা। যাবলৈ নিষেধ কৰিছে। কৃষ্ণাসক্তমনা বিপত্নীসকলে স্বামী-পুত্ৰৰ নিষেধ নামানি জ থাকা মিম-এনী দ্বামী-ঘুনন্ধী ৰন্ধানঃ স মনজৰ প্ৰতিজনে এক খন কঁহীত নানাবিধ অন্ন ব্যঞ্জন ভৰাই মূৰত লৈ গালীন অনল সাব্ধ ঘন অন্ধৰ মিত্ৰৰ ৰহ্মৰ ঘঁহ্মি
