এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৮
চিকৰ্ পতি নিকৰ্ পতি
ৰংদৈ। অর্থাৎ জোৱাঁই, তােমাক জানিবা গোৰ মাৰি গঙাত
পেলােৱা হল।
আইদেও। যা এইজনী ! গুচ!
ৰংদৈ। মই কলৈ যাম ? জী জোৱাঁইক আগত লৈ মই ৰেহ-
রূপ চাই ৰং কৰিবলৈ আহিছোঁ, গুচি যাম কলৈ ? বিয়াৰ
দিনা লৰালৰি হল দেখি মই হেপাহ পলুৱাই জোৰানাম
আষাৰচেৰেক গাবলৈ নেপালোঁ; দেইদেখি এতিয়াই আষাৰ-
চেৰেক গাওঁ,—
“জয় লুইতৰ চপৰা।
জয় দৰাটো জপৰা ॥”
আইদেও। তই মনে মনে নাথাক নে ?
জোৱাঁই। নেলাগে মনে মনে থাকিব, কি গাব খুজিছে
গাওক ; মােৰ শুনি ভাল হে লাগিছে।
ৰংদৈ। “জয় বহি ফটা কথা সীয়ে হে ৰাম।”
আইদেও। তই এইবােৰ নাম গালে, মই ঠিক কৈছোঁ, ইয়াৰ
পৰা উঠি গুচি যাম।
ৰংদৈ। বাৰু এনে নাম নাগাওঁ দিয়া। ভাল নামকে গাওঁ—
“তুলিতে তলিচা,
বহিছে আইদেও,
শৰাইলে মেলিছে চুলি হে ৰাম ।
