পৃষ্ঠা:চিকৰপতি নিকৰপতি.pdf/৩০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩১
চিকৰ্ পতি নিকৰ্ পতি।

 নৰখাকৈ তাক রুপ কুৰি দি ফাকিত পৰিলোঁ। এতিয়া
 সি মিছা মাতি মােক বিবুধিত পেলাইছে, দেউতা ঈষ্পৰ !

বৰবরুৱা। (খুদমনক) তই ইয়াৰপৰা একুৰি রুপ ধাৰে
 নিছিলি নে ?

খুদমন। গােটেই মিছা কথা দেউতা। মই কেতিয়াও লোৱা
 নাই। সেই ছাল-ছিগা ভিকহুৰ কি টকা আছে যে সি
 মােক ধাৰলৈ দিব ? মােক আমাৰ গাৱঁত চহকী মানুহ বুলি
 সকলোৱে জানে দেউতা। মই তাৰপৰা রূপ ধাৰে লবলৈ
 মোৰ কি হৈছে ? সি মিছাকৈয়ে ভাঁড়ি মােৰপৰা পাৰে যদি
 একুৰি রূপ সৰকাবলৈ কাৰবাৰ কৰিছে ; অচলা কথা
 এইটো দেউতা।

বৰবরুৱা। (কিছুমান বেলি ভাবি) চিৰদ্দাৰ, তুমি এখন পৰণা
 লেখাঁ, সেই পথাৰৰ মাজৰ গছজোপাক তলপ কৰি।

[ চিৰদ্দাৰে পৰণা লেখি দিয়ে।

 (ফৰিয়াদিলৈ চাই ) হোঁ তই এই পৰণাখন লৈ যা ; তই
 যিজোপা গছৰ তলত বহি ইয়াক ধন ধাৰে দিছিলি বুলি কৈছ,
 সেই গছজোপাক এই পৰণাখন দেখুৱাই ক গৈ যে এতিয়াই
 সি মােৰ ওচৰলৈ সাক্ষী কবলৈ আহিব লাগে। লগতে
 মােৰ এই টেকেলাকো লৈ যা।

ৰঙাই। (আচৰিত মানি) গছজোপা কেনেকৈ আহিব দেউতা !
 দেউতাই এই দুখীয়া বন্দীক কিবা ঠেটা কৰিছে হবলা।