সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:গোপীৰ বস্ত্ৰ হৰণ.djvu/১৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩
গোপীৰ বস্ত্ৰ হৰণ
 

তাক দেখি সব গােপী আনন্দিত ভৈলা ৷
কোন গোপী খসি খায় গাৱৰ মেখলা ৷৷
কোন গােপী কাম বাণে পৰয় ম টিত।
কোন গােপী বেগে গৈয়া পৰে ওপৰত ৷৷
কোন গােপী চুলি মেলি যায় হাত তুলি ৷
কোন গােপী বান্ধিবে পাহৰি গৈলা চুলি ৷৷
অতি মহা নানা বলে সব গোপীগণ ৷
গৈয়া গৈয়া সবে দেখে সেহি বৃন্দাবন ৷৷
গােপীক দেখিয়া কৃষ্ণে বাঁহি লৈলা হাতে ৷
অতি মিঠা সুৰে বায় গােপীৰ আগতে ৷৷
বাঁহি মাত শুনি গােপী সবে ভােল ভৈল ৷
আকোৱালী খৰিবাক সবে চলি গৈল ৷৷
তাক দেখি কৃষ্ণ আতি আনন্দিত হুয়া ৷
মনে কি কৰে নেপায় ভাবিয়া গুণিয়া ৷৷
নানা গীত নানা কথা কহিয়া কানাই ৷
সবাক কৰিল শান্ত এক এক কই ৷৷
সব গােপী বােলে হৰি গােৱা এক গীত ।
আমি সবে নাচো বেড়ি তােমাৰ সহিত ৷৷
আত পৰে কৃষ্ণ সেই বাঁহি ফুকাইল ৷
সব গােপী মিলিয়া চাপৰি বজাইল ৷৷
লক্ষ্মী অতি কাম বাণে হাসিয়া হাসিয়া ৷
তাহাৰ মাজে আইল নাচিবে লাগিয়া৷৷