পৃষ্ঠা:গৃহ-লক্ষ্মী.pdf/৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

 সেই সময়ত শ্ৰীশ্ৰী৺লক্ষ্মীপূজা আছিল। অসমীয়া মানুহে লক্ষ্মীৰ পূজাকেহে কৰে, কিন্তু লক্ষ্মী আইয়ে হ'লে অসমীয়াৰ পূজা গ্ৰহণ কৰে বুলি বিশ্বাস নহয়—কাবণ, অসমীয়াৰ ঘৰত লক্ষ্মী আইৰ গতি বিৰল। কিন্তু লক্ষ্মী বিৰলা হলেও যথাৰ্থতে আসামত গৃহ- লক্ষ্মীৰ অভাষ বিশেষ নাই। তাৰ বাহিৰেও পূজাৰ সময়ত সচৰাচৰ যিবিলাক ঘটনা দেখা যায় তাৰ পৰাও কিছুমান চিত্ৰ এই কিতাপত লোৱা হৈছে। এই কিতাপখনি ছপাবৰ উপযুক্ত হৈছে বুলি লেখকে নাভাবে। কিন্তু, গুৱাহাটিৰ আৰু কলিকতাৰ ডেকা বন্ধুসকলে ইয়াক বিশেষ পছন্দ কৰিছে। এনে কি তেওঁবিলাকৰ কেইজনমানে কিতাপখনি নকল কৰি, বৰ্ণাশুদ্ধি চাই, আৰু ছপাবৰ বন্দবস্ত কৰি দিও লেখকৰ সকলো শ্ৰম দূৰ কৰিছে। শ্ৰীযুত ৰবি- নাৰায়ণ বৰা, শ্ৰীযুত নীলমণি ফুকণ, শ্ৰীযুত ৰোহিণীকুমাৰ চৌধুৰী, শ্ৰীযুত পদ্মধৰ চলিহা, শ্ৰীযুত অম্বিকানাথ বৰা ও শ্ৰীযুত পূৰ্ণানন্দ শৰ্ম্মা আদি লেখকৰ সোদৰ-প্ৰতিম বন্ধু সকলৰ পৰা তেওঁ বিশেষ সহায় পাইছে।

 সৱশেষত গুণগ্ৰাহী পাঠকপাঠিকাসকলে বিশেষকৈ অসমীয়া গৃহলক্ষ্মীসকলে এই কিতাপখনি মৰমৰ চকুৰে চালে লিখক কৃতাৰ্থ হ'ব ৷

কলিকতা,
মাৰ্চ্চ, ১৯১১।
}        ইতি-
 নবীন ৷