এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ৪৩ ]
গো—(কান্দি কান্দি) আয়ে আজি দুদিন পানী এটুপি ও গ্ৰহণ কৰা নাই। বুঢ়া মানুহ, শোকে-তাপে জৰ্জ্জ- ৰিত। মই হিন্দুৰ তিৰোতা, স্বামী মোৰ মুক্তি, পতি মোৰ গতি, প্ৰাণৰ প্ৰাণ মহাপ্ৰাণ। এনে স্বামীৰ নিমিত্তে অকাতৰে প্ৰাণ দিব পাৰোঁ–সামান্য অকিঞ্চিৎকৰ অলঙ্কাৰকেইডাল দিয়াটোনো কি কথা?
প্ৰভা—ভাল, আহিলোঁ বাৰু। (স্বগতঃ ) হে সাধ্বী! তোমাৰ পবিত্ৰ চকুৰ পানীৰেই যে পাপীক উদ্ধাৰ কৰিবা ইয়াত মোৰ ধনিষ্টামানো সন্দেহ নাই।
(সকলোৰে প্ৰস্থান)
চতুৰ্থ অঙ্ক।
প্ৰথম দৃশ্য।
কাছাৰি-ঘৰ।
(হাকিম, উকিল দুজন, টৰণি দুজন, আচামী, ফৰিয়াদী, কনিষ্টবল, ছাপৰাচী, চিৰস্তদাৰ ও প্ৰভাকৰ)।
হাকিম—ইয়াৰ ওপৰত গোচৰ কি?
চিৰস্তদাৰ-গোচৰ ৩২৫ ধাৰা মতে।
হাকিম—চুমাৰি হ'বনে?
চি—নহয়।
