পৃষ্ঠা:গৃহ-লক্ষ্মী.pdf/৪৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

[ ৩৪ ]

 

পাওনাদাৰবিলকে গ্ৰেপ্তাৰ কৰিবলৈ বিচাৰি ফুৰিছে। তৃতীয় জগন্নাথ, ই এটা চোৰ; কাষৰ ভিতৰত ভাল পোচাক মৰা, চুৰ কৰা, মদ খোৱা আৰু ফাটক খোৱা। দুবাৰ কি এবাৰ টিকটিকী ও হৈ গৈছে। এনেবিলাক বন্ধু আছে যেতিয়া বাহাদুৰক আৰু কি লাগিছে।

হৰি—মিছা, চব মিছা, defamation, downright insult! বন্ধুৰ অপমান মোৰ চকুৰ আগতে। old food, পাঁজি, begone; নিকাল যাও hence, I say.

হ' মা'-এইটোৱে কি কয় অ’! কটা, তোৰ পিতৃতুল্য হিতাকাঙ্ক্ষী এই জন পুৰুষক এনে কথা ক’লি! তোৰ মুখ দেখিলে ও পাপ হয়।

(এনেতে কনিষ্টবলৰ প্ৰবেশ)।

কনিষ্টবল—বাবু চাহেব, আইয়ে; জামিনকা ৰূপেয়া এক হাজাৰ সাথ মে লি জিয়ে। নেইত হাজমতে ৰহনে হোগা।

প্ৰভাকৰ—মই কৈছোঁ মহয় মকৰ্দ্দমা লাগিছে বুলি। এতিয়া ক’ত পাব নগদ এহেজাৰ টকা ৰূপ।

হৰি—কুচ্ পৰোৱা নেই। চল জী চল আভি হাম হাজাৰ ৰূপেয়া জমা দেঙ্গে।

(হৰি ও কনিষ্টলৰ প্ৰস্থান।