এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ১৬ ]
বিম—ভালকৈ খোজ নচলে কিন্তু নাচিবৰ মন গৈছে, সেই দেখি।
হৰি—সখী, এনে হেন চাঁদনীয়া ৰাতি ইয়াত কেলেই হুমুনিয়াহ ছাৰিছা? এটি প্ৰেমৰ গীত গোৱাঁ।
বিম— গান :-
(আজি) ফুৰোঁ বাটে বাটে কেনে প্ৰেমিক প্ৰেমিকা।
মৰমৰ ঢৌৱে ঢকিয়াই নিয়ে ই প্ৰেম-বাৰিষা।
আকাশে বৰষে প্ৰেম, পৃথিবীত গজে প্ৰেম,
প্ৰেম-ঘাঁহনিত ঘাঁহ খায় মোৰ প্ৰেম হালুৱা।
প্ৰেমত জোকাৰে কাণ, প্ৰেমে ভৰপূৰ প্ৰাণ;
আহ নগৰীয়া, চাই যা প্ৰেম কেনেকুৱা।
সুবল—হেৰ হাৰামজাতী গুছ ইয়াৰ পৰা। মদ-ফটিকা খাই যত বদমাচৰ লগত নিজৰ ঘৰৰ ভিতৰত অটাহ-পিটাহ পাৰি সন্তোষ নহয়, এতিয়া আকৌ ভদ্ৰলোকৰ ঘৰৰ আগে আগে মতোয়ালী হৈ গান গাই ফুৰিবলৈ আহিছ?
বিম—নাথ, তুমি এতিয়াই আত্মহত্যা কৰাঁ, তোমাৰ আগতে ই মোক গালি পাৰে।
সুবল—গুছ্ ভালে ভালে।
হৰি—Dog, idiot, কাক তই মোৰ আগতে insult কৰ ?
