এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
(২) | ( বলায় ও মধু সেৱা কৰেহি) - এইটি মেৰ! আপোনাৰ চেনেহৰ পুৰ। এতিয়া আমি তা বিদায় হও। সাঃ :ৈ (অনিল আৰু বিনয়েৰ ফালি ফালি) এ, ততবৎসল বয়ষ ৰি! তোমাৰ অন যদি আৰু পাৰ লীলা আমি কি বুজি? (পিতে সাতে মাৰি ধৰি) মোৰ সোণাই, তোমাৰ চমুখ আজি ৰাৰ বছৰৰ মূৰত ভগৱতে দেখুৱালে। (চুমা খায় আৰু মৰমত কালে) সাপ৭ি-এ! তুমি সনতন পূৰ্ণ। তোমাৰ পাপ, অৰ্শন কৰি আৰি চৰিাৰ্থ হলো। এই অধমক বঞ্চিত যোত পুংখ দেখুৱাই পৃথিবীত কোন-ফেলি থাকে মানে কত খিলা। এই পথ গ্যৰ ফলত যে তোমালোকন এবলৈ পালে। মই এ এ হলো। য ৰে। আৰু বিদায় দিয়। আমি কি কি শাি নিলাগে। সাগ-িএ যোব কিনা সেই। কিন্তু এনে তোৰ নাই তোমালো যি ৰ আলি লিৰ মূৰ পাৰে। বি আৰ পি
