পৃষ্ঠা:গুৰুচৰিত.djvu/৩৭২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

শৰে হৰিৰ কৰি গুৰু তিল ফুৰি | মেষদাহ যজ্ঞক কলি। গ গতক গাই আসিল আপুন ঠাই | মূৰ্তি আকা জাল তৈতে ৰৈল। তৈতে ৰক্ষা দিয়া খৈই ভাল খেল গৈলা লৈই সবে লোক ধৰি গৈল। ১৬৪২ আৰে দিনা এভাতত শৰে উঠিলা তৈতে নমি বিষ্ণুক স্নান কৰি। সমস্ত লোকক লৈয়া দৌল কোল পাইলা গৈল্প হাতে তাল গোল সবে ধৰি। চাৰি দাৰ বেলা ভৈল ফাও দিবে ৩ গৈ | ভাত পাচে দিলত শঙ্কৰে। আনন্দিত ভৈলা শবে বাক বজায় তবে | গাইল গত শবে ভক্ত নৰে।১৬০ এহিমতে সেই ৰাত্ৰি আনৰ কৰিা আতি ভূঞাগণ নেকে ইল। বেকাগিৰি খোল লৈ ৰে গান ৈ কেই দোহাৰে মোৰ লৈল। বহু ৰামন এৰ নাতি শৰম বিয়ে। যে অঞ্চ নি। ১৬