এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
২৫ ত শৰৰ আসিল ধৰি যেন লীলা | শুনা অতি পৰে আৰ। পৰ সাধন দিয়ে এত মন | কহিববা হেতু তাহৰি।১১৫৬ আবে বিদ্যাধৰ নিক ইতৰ নাই নাই তাক সম। নাচি বাগি গই | একদিন যাই | পাইলন্ত ঋষি আশ্ৰম। মুনি বিশ্বামিত্ৰ পৰম পবিত্ৰ ঋষি মধ্যে অগ্ৰগণি। যেন অপেষা সমে জাভা কৰা দেৱৰ কন্যা পদ্মিনী। ১১০৭ তা বিদ্যাধৰে | দেখিয়া সৰে কৰি উপহাস। বোলে মুনিৰা কৰি গৈলা সৰ্বনাশ। হয় মহামুনি | একোকে মুণি সালিহ ঘোৰপাপ। খবি হুয়া কৰা পৰা। এ দেখিলো দেখিলে বণ। ১১৫ মতিলা বিস্ত বিততি কৰিা হাসি।
