পৃষ্ঠা:গুৰুচৰিত.djvu/২৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

পুৰুষৰ বা চেদি পূত্ৰ পায়। - নৈলে ঘী ভেবে বাৰু এই। হহি হৈবত বুলি শিৰক চিত। কাকৃতি দেয়া হৰে যে তৈল ৩১ কিক আৰাধস সতী মোক আৰ তই। যেন লাগে খোজ আবে বৰ দিব মই। ইনী বোলয় যদি বৰ দিবা মোক। তোমাৰ চৰণে প্ৰাৰ্থেজীউ এক হৌক॥ সিদ্ধি হোক বুলি হৰ অন্তৰ্ধান ভৈলা। কেন বৰ পাইয়া সতী গৃহে চলি গৈলা যেবে তান গৰ্ভ আসি ভৈলাষ্টমাস। পূৰ্ণশক্তি ধাৰায়ে গৰ্ভত লৈলা বাস॥৩৩ পেট পাই একদিন আসিলে বাতি। উপজিলা কঙ্গ পাচে নামে কৃষ্ণকান্তী। ক শক্তিয়ে যিটো জন্ম লৈ আসি। সিকাৰণে অনিকা কহিলো একাশি ৩০ মহা ৰূপৱতী তা পৰম সুমী। শৰীৰৰ কালি দূৰ্য্য সমসৰি। নাহি নবী কা পে বিতোপনী। না পাৰ্বতীযেন ত ননী ৩৫ কি টিসি কে সৰ্বদায়। কোনো যোৰ কাষী নাই।