পৃষ্ঠা:গুৰুচৰিত.djvu/২২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

ৰাৰ বিপুল ভৈল কহিলো বুজাই। শিলৰ কথা আবে না অভিপ্ৰায় ২৫ এতি ৰাশিয়া ঐত এক ভৈল। গৰ্বগিৰিয়ে তা পাচে বিহাইন্ড। অনুসূয়া ইন্দুনী তাহাৰ ভাৰ্য্যা তিনি। তিনি নগৰৰ হন্তে আনিলন্ত জিনি॥২৬ দুগা ভৈলন্ত পাচে ইন্দ্ৰনী সুৰী। পতিত্ৰত ধৰ্মক সদায়ে থাকা ধৰি। পুষ্প উৎসৱৰ দশ বৰিষ যে ভৈলা। দিনে তাহান স্বামী পাশক নগৈলা ২৭ মহাশুদ্ধমতী কন্যা মনত গুণিলা। পুত্ৰ জীউ নাই দেখি চিন্তিৰে লাগিল। এমী নাসে সঙ্গে পুত্ৰ লভিবো কেমনে। পুত্ৰ জৈল মেক হাসিবেক সৰ্বজনে ২৮ একবাৰ মোৰ পাশে স্বামী যদি আসে। সিটো বা বিবাদক এৰাইব তেবেসে। একদিন স্বামী ভান শষা লাগি গৈলা। সেইদিনা তান মনোৰথ সিদ্ধি ভৈলা ২৯ এইলোহে লোহাদ ভৈল মন। চিলিবে লাগিলা পাত শিৱৰ স'। মনত কোন সতী পুজি হয়। হেন ফটি ফিশিয় ৩