পৃষ্ঠা:গীতগোবিন্দ.pdf/৭৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
নেভিগেশ্যনলৈ যাওক সন্ধানলৈ যাওক
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ৬৮ ]

পৰম স্নেহত দেখি শিশুৰ লক্ষণ।
আথে বেথে তােমাৰ মুখত দিলা স্তন॥
হৃদয় কোমল নাৰী পৰম সুঠান।
না জানিলা তােমাৰ কপট হেন ঠান॥ ৩১৫ ॥
তুমি যেন তাইক গতি দিলা যথােচিত।
স্তনক হুম্পিলা তাইৰ প্ৰাণ সমন্বিত॥
দায়া নুপজিল তযু পুতনাৰ হন্তে।
নাৰীখাইবে আৰম্ভিলা সেই দিলা হন্তে॥ ৩১৬ ॥
সি কাৰণে বিশ্বাস নকৰাে মই আৰ।
নাৰীৰ সম্বন্ধে তুমি ৰাক্ষস আকাব॥
তযু হস্তে তিয়াগিলোঁ পতি পুত্ৰ ঘৰ।
এবে আন নাৰী পাই আমি ভৈলপৰ॥ ৩১৭ ॥
সতিনীক দেখন্তে মৰণ মােৰ ভাল।
ফিৰি যাও তোমাক নামাতো একো কাল॥
এহি বুলি ৰাধিকা কৃষ্ণৰ এৰি আশ।
সলােতক নেত্রে মুখ কৰিলন্ত পাশ॥ ৩১৮ ॥
মাধৱৰ লাজে ভয়ে বিষ্ণন্ন বদন।
সুকণ্ঠীৰ মুখক চাহন্তে ঘনে ঘন॥
আগ যাচি জিজ্ঞাসিয়ো মৃদোত্তৰ বাক।
অনন্তৰে সুকণ্ঠীয়ো বুলিলা ৰাধাক॥ ৩১৯ ॥