এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৯০
গদাধৰ।
বুঃ গোঃ।—আছে দোষী আৰু।
আনিছে এজাক ধৰি ৰাতি দুপৰত,
গুপ্তভাৱে মেল পাতি থাকোঁতে ঘৰত।
পাতিছিল কিবা জানি ৰাজদ্ৰোহ কথা;
নহলে, নীৰলে বহি কুটুম্বৰ দলে,
কৰিব মন্ত্ৰণা কিবা?
ৰজা।—আমাৰে অহিত,
আলচিলে কিবা জানো? বিহিবাঁ এতেকে
গুৰু দণ্ড সবাৱকে।
বু গোঃ।— চাপি আহ, চাওদাং।
চাওদাং।-(প্ৰৱেশ) চাপিছোঁ ওচৰ।
বুঃ গোঃ।—কাৰি লই চকু, ঘিলা,
জাৰিণীত দিবি মেলি;-মৰোক বাগৰি
ৰাজদ্ৰোহী দল।
চাওদাং।— ভাল, দেউতা-ঈম্পৰ! (প্ৰস্থান )
ৰজা।— আছে নে কোনোবা আৰু?
বুঃ গোঃ।— আছিল বিস্তৰ।
ৰজা।— কিবা কোৱাঁ পিচে, তুমি
বুঃ গোঃ।—লাগিছে বিষম!
নোৱাৰোঁ তিষ্ঠিব আৰু বিচাৰ-চৰাত।
লৰে যেন ঘৰ-বাৰী, কয় কিবা কথা!
আকাশত দেখোঁ আৰু, গিলিছে ৰাহুৱে
লাহে লাহে তৰা চন্দ্ৰ পূৰ্ণ গৰাহত!
নবহে কাৰ্য্যত মন, দুৰ্ব্বল হৃদয়!
—প্ৰতিক্ষণ দেখোঁ কিবা।