পৃষ্ঠা:গদাধৰ.pdf/৮৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৮০
গদাধৰ।


শুনিব লাগিছোঁ দিনে।— কি হব উপায়!
কিমতে উদ্ধাৰ হয়, প্ৰজাবৰ্গ আজি,
ভাবি পোৱা নাই। নাই অন্ত ভাবনাৰ
নকৰে যদিহে যুগুত মন্ত্ৰণা সৱে,
ইফালৰ পৰা।
পাঃ ফুঃ- স্বৰূপ কইছাঁ তুমি।
কোৱা তেন্তে যুগুত উপায় কিবাৰূপে
কৰা ভাল কাৰ্য্য আৰম্ভণ। আছে যদি
লোৱাঁ নাম যোগ্য কোৱঁৰৰ;যোগ্য কোন্
ৰাজপাটলই?
ঘোঁৰা-বৰুৱা।— দেখিছোঁ বিষম!
নেদেখোঁ নিঘুণী জন ৰাজপাটলই
আছিল যতেকমানে সুযোগ্য কোৱঁৰ,
অঙ্গক্ষত কৰি আশা কৰিলে বিনাশ,
ভাগিলে কোনো বা জন দেশ-দেশান্তৰে;—
চিন্ নাই পাবলই। তাতে হে চিন্তিত।
ভাবিলোঁ বিস্তৰ আমি, ডাঙ্গৰীয়া সতে
নাপালোঁ বিচাৰি ভাবি, যোগ্য কোন জন।
বংশই নিদিয়ে কাম; লাগে বাহুবলী,
ওখমনা, বীৰতেজী, সুযোগ্য কোৱঁৰ,
ইহেন সময়।
পাঃ ফুঃ।— মানিছোঁ তোমাৰ কথা।
মনিবা তুমিও,—“যথা ইচ্ছা তথা বাট”
—স্বভাবৰ গতি।