পৃষ্ঠা:গদাধৰ.pdf/৮২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৭৬
গদাধৰ।


বঃ ফুঃ।— ইকি আচৰিত!
কিয় হল এনে মতি তৱ? জানো মই,
তোমাহেন স্থিৰমতী অতুল জগতে;
পতিভক্তি, পতিপ্ৰাণ, পতিমাত্ৰ ধ্যান,
তোমাৰ বিশেষ গুণ। কিয় দেখোঁ আজি,
এনে বিপৰীত মতি।
ফুকননী।-চঞ্চলা চপলা যেন
নেভাবিবাঁ প্ৰাণনাথ! সুগভীৰ তলি
মোৰ পতি-ভকতিৰ মনি পায় কোনে।
ভেটা দি বুৰাই পাৰ লক্ষ্যভ্ৰষ্ট কৰে,
সাধ্য এনে কাৰ?
বঃ ফুঃ।—নুবুজোঁ কথাৰ ধাৰ।
বুজিবৰ চল মোৰ নাই এই বেলা।—
কোন্ সিটো, দিয়ে আহি মজিয়াত ভৰি,
কব লাগে মোক। নসহে পলম আৰু,
নসহোঁ কিঞ্চিৎ।
ফুকননী।— নহবা অধীৰ নাথ!
নেভাবিবা আন ভাব, বাতুলৰ দৰে।
আপোনাৰ পৰিচয় কিয় কৰাঁ হীন
প্ৰকাশি দুৰ্ব্বল ভাব,—নীচ অবিশ্বাস
বিশ্বাসী জনত!
বঃ ফুঃ।— ভাব নাই নীচতাৰ।
উগুল-থুগুল ভাবে বাঢ়ে কৌতুহল।
নসহে পলম। অনতিপলমে কোৱা,
কোন্ সিটো জন?