এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩। অঙ্ক।
প্ৰথম গৰ্ভাঙ্ক।
গুৱাহাটী—পোহাৰী-টোল।
লুকী গাৰোৱনীৰ পোহাৰ-ঘৰ।
লুকী।—অ, তুহ্ না বয়া পাইছুৱাঁ? এন্কে মন বয়া কৰি থাকা কিয়া?
কিনো ভাব্ছুৱাঁ?
গদা।—বেয়া নেপাবি। মই একো বেয়া পোৱা নাই। আন কিবা
কথাহে ভাবোঁ।
লুকী।—অ' কিহক লাগি নো ভাবাহ্? মুই তুহ্ নাক দুখ দিছুংনা কি?
হেঁইগিলাখান ভাল নাপাং দে।
গদা।—তই মোক কি দুখ দিবি, মই হে তোক দুখ দিছোঁ। কিমান
দিন নো এই দৰে বহি খাম তাকে গুণিছোঁ।
লুকী।—অঃ, মুক নো কি দুখ দিছুৱা হা? মুই কুনু দুখ নাপাং দে।
তুহ্ নাক মোৰ বৰ মৰম লাগে।
গদা।—এৰা, মৰম যে কৰ সেইটো বুজিছোঁ। কিন্তু, মোক সদাই
পুহিবলৈ নো তই কৰ পাবি?
লুকী।-অঃ, মুৰ নহলি, মাগি আনি খুৱাম দে। ডাঙ্গৰীনী গিলাখান
মূক বৰ মৰাম কৰে, ওঁ।
