এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
গদা।—শলাগোঁ তোমাক।
কিন্তু, ৰম্ভা? কিবা দিম যোগ্য পুৰস্কাৰ;
নাই মোৰ দিবলই!
ৰম্ভা।-আছে পাই।
সাধিম যেতিয়া হয়, এই ঋণ মোৰ।
ৰাখিব মনত মাথোঁ, কাৰ্য্যসিদ্ধি পাচে,
এটিবাৰ দাসীলই।
গদা।— নুভুলোঁ জীৱনে
তৱ উপকাৰ কথা। পাৰোঁ যেন হব
ঋণমুক্ত সময়ত।
ৰম্ভা।—অনতিপলমে
যোৱাঁ এবে, সদাহতে ভাটীমুখে;
যত্নৰ উচিত ৰত্ন মিলিব কালত।
গদা।—যাওঁ বাৰু, সদ্যহতে
গুৱাহাটীফালে, যুগুত ব্যৱস্থা হেতু!
—আহোঁ হে এতিয়া।
( প্ৰস্থান )
ৰম্ভা।— (গীত)
ভৈৰবী—কাওৱালী।
পাৰোঁতে নো দিওঁ আহি আপুনি বিদায়।
পুলিতে প্ৰেমৰ পুলি ঢাকনী গুচাই॥
নেভাবিবাঁ প্ৰিয়বন, কন্দা নাই মোৰ মন,
নিবিদৰে বুলি হিয়া, হিয়া হেৰুৱাই।
১৮
