এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২২৬
গদাধৰ।
সেনাপতি।—অযথা সাহস কিয়?
অবাবত কিয় দিবাঁ প্ৰাণ? আহাঁ চাপি,
নিৰাপদে যাওঁ লই।
গদা।— যুঁজত এৰিব দেহা,
ক্ষত্ৰিয় ধৰম পালি, ৰজাৰ কোৱঁৰে।
—নোহে অবত।
সেনাপতি।— কৰাঁ যিবা বুজাঁ ভাল।
নাই দোষ মোৰ।
(সেনাবিলাকৰ প্ৰতি আদেশ দি আগ বাঢ়ে।
বন্দী কৰা গদাপাণি,
বেৰি ধৰি সৱে। নলগাবি ঘূণ্ গাত
পাৰ্য্যমানে কেৱে।
( আক্ৰমণ, যুঁজ, গদাপাণিয়ে সেনাদলক মহটিয়াই গৈ ব্ৰহ্মপুত্ৰত জাঁপ দিয়ে)। ৩য়, সেনা।-ভাল সাৰিল, ভাল সাৰিল!। এইবেলি গতি লগাই লৈছিলোঁ!
- মোৰ কঁকালটো হে দমকা খালে বুপাই! ইস্, ইস্, ইস্! (বহে)
১ম, সেনা।—সিপাৰ হবগৈ দেও! টোপাকাঁড় যোৱাদি গৈছেগৈ!
- উঃ, আতি টান পালোঁ হয়, বৰ্হমপুত্ৰ হেন নৈত অকণো ভটিওৱা
- নাই! চাচোনহঁক চা। (সেনাদলে বেঙা মেলি মেলি চায়)।
২য়, সেনা।—ইঃ কিনো বৰ টান পালি। টানত পৰিলে আমিও জানো
- জাঁপ মাৰি পানীত পৰি সাৰিবলৈ নাচালোঁহেতেন?
সেনাপতি।—ধন্য বীৰ গদাপাণি!
ধন্য বাহুবল, ধন্য তৱ বীৰনাম!
ইহেন বীৰৰ সতে নহলোঁ সমুখ,
