পৃষ্ঠা:গদাধৰ.pdf/৩০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২২৪
গদাধৰ৷


৩য়, সেনা৷-হেৰৌ মােৰ মূৰখােৱাহঁত, কিনো ধৰ্ ধৰকৈ আছহঁক; আগ

বাঢ়ি নাহ নাে কিয়? এটা আগ বাঢ়ি যাচোন, গবা মাৰি ধৰগৈ ৷ মােৰ এতিয়া-এটা লেঠা দেখিহে।

গদা।- চাপি আহ আৰু,

চাপিছে মৰণ যাৰ।

২য়, সেনা-(৩য়, সেনাক ঠেলা মাৰি আগুৱাই দি ) তয়ে নাে নধৰগৈ

কিয় ? লােকক যে মাতি থাক!

৩য়, সেনা।— (হাম্‌খুৰিখাই পৰি, খৰমাৰি উলটি আহি) ছিঃ ! তই কেনে

মানুহ অ! ভাল হেচুকি জুইত পেলাব পাৰ ? ঔ আই! নেদেখিছ,
চকু-দুটা ! আইঔ! চাবই নােৱাৰি বুপাই, জলক্‌পতক্‌খন
লাগি যায়।

গদা।- শহাৰ সঁহাৰি দেখি

উঠ মোৰ হাঁহি! চিকা মৰি লগা হল
গােন্ধোৱাব হাত।

২য়, সেনা।-হেৰ, চিকাহে হলোঁনেহঁক। কি চাই থাকিব লাগিছে। আহহঁক,

আটাইবােৰে বেৰি ধৰোঁগৈ। উঃ, বৰ কেৰামতালি কৰে দেখোঁ।

( কেইওটা সেনাই গদাক গৰা মাৰি ধৰেগৈ ; গদাৰ বাহুৰ

আছাৰত গােটাচেৰেক কৰ্ফাল খাই পৰি মূৰ্চ্ছা যায়,

আৰু গােটাচেৰেকে পলাই লৰ মাৰে)

গদা- আছ নে কোনােবা আৰু

চিকাৰ পােৱালি ? চাপি আহ, পিওঁ তেজ
সমূহকে ধৰি।

৩য়, সেনা -( মূৰ্চ্ছাৰপৰা উঠি এফলীয়া হৈ) কটা, ইহঁত চিকা হে