এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২০৭
গদাধৰ
বুঃ গোঃ।— নেদেখোঁ উপায়।
পোৰণিত চাটিফুটি কৰে মন-প্ৰাণ
বাঢ়িছে যতেকমানে পাপৰ আন্ধাৰ,
বাঢ়িছে নৰক ভয়।
ৰজা।— মনৰ বিকাৰ
বাঢ়িছে প্ৰৱল বেগে; শান্তিৰ পোহৰ
কতে নেদেখোঁ এচাটি!
বঃ গোঃ।— কি দিম বুজনি!
তথাপিতো, আছে এক পতিয়ন স্থল;—
অনুতাপ নুমাবৰ ব্যৱস্থা যুগুত।
যি পাপ অৰ্জ্জিলাঁ হই অস্ত্ৰ পৰহাতে,
আৰ্জ্জিলে সি পুণভাগ ভাগ্যৱতীলই;
নাশিলে যি নাম তৱ নৰ্কত ডুবাই,
কৰিলে অমৰ সিয়ে, স্বৰ্গীয় প্ৰভাৰে,
নশ্বৰ দেহাত তাপ সহিলে যি সতী;
আৰু এক সংসাৰৰ সাধনা মহান্,
পৱিত্ৰ চানেকি ৰল সতী জীৱনৰ;
ভূঞ্জিবা যদ্যপি বহু আৰ্জ্জিত নিকাৰ,
জ্বলন্ত দৃষ্টান্ত ৰল পাপী তৰিবৰ;
যদিবা পাপৰ ভাগী হলাঁ কৰ্ম্মদোষে,
কাৰ্য্যত কাৰণ হলাঁ পুণ্য আৰ্জ্জনৰ।
ইমানে বুজনি দিলে, শান্তি লভিবৰ,
ক্ষুদ্ৰ মতি অনুসৰি।
বৰপাত্ৰ।— সাধু উপদেশ।
