সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:গদাধৰ.pdf/১২৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩২১
গদাধৰ

(উপঢৌকনে সৈতে মণিপুৰৰ ৰজা আৰু দিল্লীৰ বাদশ্যাহৰ প্ৰতিনিধিয়ে
আঁঠু লয়হি; নেপথ্যত উৰুলি)
দেওধাই।-বোলাঁ এবে স্বৰ্গদেৱ!
মিত্ৰৰাজ উপহাৰ কৰিছাঁ গ্ৰহণ,
ৰাখিবাঁ সদ্ভাব।
গদা। - সাদৰে লইছোঁ মঞি
প্ৰীতি-উপহাৰ। পূৰ্ব্বৱত প্ৰীতিভাব
থাকিব সদায়।
দেওধাই।—শুনাঁ এবে স্বৰ্গদেৱ!
আমাসাৰ বাণী। আশীছোঁ তোমাক আমি,
—সুখ্যাতিৰে ৰাজপাট খোৱাঁ দীৰ্ঘকাল।
পালিম কৰ্ত্তব্য মোৰ, —ঈশ্বৰ-চৰণে
মঙ্গল কামনা তৱ।

( দেওধায়ে আসন গ্ৰহণ কৰে; নেপথত উৰুলি )


গদা।— শুনাঁ গুৰু, মন্ত্ৰী, আৰু
সভাসদগণ; ৰাজপ্ৰতিনিধি যত;
শুনাঁ মোৰ অন্তৰৰ ৰাজ-ধৰ্ম্মৰাণী :-
ৰাইজৰ আদেশত ধৰোঁ ৰাজ-বাব,
প্ৰজা পালনৰ হেতু, ন্যায় বিচাৰত।
দুষ্টৰ দমন আৰু শিষ্টৰ পালন,
মূলমন্ত্ৰ হব মোৰ এই ৰাজত্বত;
এই ধৰ্ম্মদণ্ড তাৰ ধৰিলোঁ প্ৰমাণ।
মানিছোঁ কোৱঁৰ দুটি যুৱৰাজ ৰূপে,
ৰাখে যেন বংশনাম, মাতৃৰ গৌৰৱ,