সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:গদাধৰ.pdf/১২০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩১৪
গদাধৰ।


তব নামে পৃথিবীত, হোক ৰাজেশ্বৰ;
—দিয়াঁ আশীৰ্ব্বাদ।

(সোণৰ জাৰীৰে শান্তি-পানী ৰজাৰ শিৰত দেওধায়ে ঢালে, আৰু সেই
পানী ৰজাৰ গাইদি বৈ গৈ তলৰ মানুহ আৰু জন্তুবোৰৰ ওপৰত পৰে)


তৃতীয় গৰ্ভাঙ্ক।

ৰজাৰ ভিতৰ-চৰা।

ৰজা।— ঘোৰ পৰিণাম!
নাভাবিলোঁ আগ আৰু নুগুনিলোঁ পাচ,
কুমন্ত্ৰণাৰ বশ হলোঁ, বৰ্ত্তমান ভাবি।
ভাবিছিলোঁ চিৰকাল যাব একে ভাৱে,
অখণ্ড প্ৰতাপ মোৰ নহব খণ্ডন।
কিন্তু, এবে পালোঁ তাৰ বিপৰীত ফল,—
জীৱন্তে যন্ত্ৰণা ঘোৰ।
বুঃ গোঃ- কিনো কম স্বৰ্গদেৱ।
ৰজা।— নহোঁ স্বৰ্গদেৱ!
খাটনিৰ প্ৰয়োজন নেদেখোঁ তোমাৰ;
চতুৰ্গুণে জ্বলোঁ শুনি মিছা সম্বোধন।
ভগা-ৰজা এবে মই; ৰজাৰ খিতাপ
নোশোতে আমাত আৰু পূৰ্ব্ব জেউতিৰে।