সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:গদাধৰ.pdf/১২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২০৬
গদাধৰ।


বঃ গোঃ।— ভাগ্যৰ কি দোষ?
আপুনি আপোন কাল চপালাঁ সজ্ঞানে।
আৰ্জ্জিছা যতেক পাপ, ভূঞ্জিবাঁ ততেক;
নিকাৰ নিষ্কৃতি নাই। গতস্য শোচনা আৰু
নাই প্ৰয়োজন, নোৱাৰাঁ জীয়াব মৰা।
অনুতাপে দিয়ে লাভ, দিয়ে সি যেতিয়া
দুনাই নকৰা পাপ মনৰ বান্ধনী।
কিন্তু, ক’তা মনোবল?
ৰজা।— নাই মনোবল।
মাগোঁ বুদ্ধিবল তৱ। তাৰাঁ মন্ত্ৰি। মোক
আসন্ন বিপদপৰা।
বঃ গোঃ।— কি শক্তি আমাৰ!
লঙ্ঘিম কিমতে হাঁয়, বিধিৰ বিধান?
লাগিব ভূঞ্জিব ঠিক আৰ্জ্জন যিমান;
এদিনে নহব শেষ, জানিবাঁ ধুৰুপ।
ধৰ্মকৰ্ম্ম কৰাঁ এবে, নেৰিবাঁ সুযোগ,
জানোবা পুণ্যৰ কণা পোৱাঁ সাধনাত,
পাপৰ লাঘৱ হেতু।
ৰজা।— হতাশ পৰাণ!
নাই আৰু মনোবল, নেপাওঁ জিৰণি।
নেদেখোঁ উপায় একো পাপ খণ্ডনৰ,
আৰ্জ্জিত নিকাৰ আৰু!
বৰপাত্ৰ।— কি আছে উপায়?
কিমতে খণ্ডিব দায়।