পৃষ্ঠা:গদাধৰ.pdf/১০৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩০২
গদাধৰ।


ৰাখি তৱ ৰণতেজ আপুনি দমাই;
ৰক্তপাত উদ্দেশ্য নহয়। শান্তি ভিক্ষা
তৱ ঠাঁই মাগিছে প্ৰজাই; সাধাঁ কাম
বিনা-ৰক্তপাতে।
গদা।—অযুগুত অনুৰোধ
কিয় কৰাঁ তুমি? বিনাৰক্তে ৰণতৃষ্ণা
পলাম কিমতে। নধৰিবাঁ ডাঙ্গৰীয়া,
নকৰাঁ আমনি।

(ৰাজকীয় সেনাদলৰ প্ৰৱেশ )


গদা। আহাঁ, মোৰ সেনাগণ!
আহাঁ আগুৱাই, বিজুলীচমকে গই
নাশোঁ শত্ৰুদল।  (খেদি যায়)
বঃ ফুঃ।— নোহে শক্ৰ। মিত্ৰদল
আহে আগ বাঢ়ি তোমাৰ শৰণ আশে।
বীৰ ধৰ্ম্ম পালি, আশ্ৰিতে আশ্ৰয় দিয়াঁ;
—ৰাখাঁ অনুৰোধ।
গদা।— কিবা কোৱাঁ ডাঙ্গৰীয়া!
নামানোঁ তোমাৰ অযুগুত অনুৰোধ
ইখিনি পৰত। কিমতে চিনিছাঁ তুমি,
শত্ৰু, মিত্ৰ কিবা, ৰণসাজে ৰণস্থলে
সমুখীন সেনা?
বঃ ফুঃ।— চিনিছে অন্তৰে।
পাবাঁ পৰিমাণ তাৰ; মুহূৰ্ত্তে পশিব
আহি শৰণ তোমাৰ।