এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩০
খটাসুৰ বধ
কি কাৰণে সুন্দৰী কৰস তুমি শোক।
শোক নপাইবা তুমি ভজিলে মোহোক॥৭৪
বলে পৰাক্ৰমে মোত পৰে আন নাই।
আৰ কোন মাতি আনা তোমাৰ সহায়॥
তাতে আশা কৰি তুমি নভজা মোহোক
মাতি আন মাবি পেশো যমৰ পুৰক॥৭৫
বলে ধৰিবাক খোজে অসুৰ দুৰ্ব্বাৰ।
মনে গুণি নধৰন্ত শাপিবাক ডৰ॥
দ্ৰৌপদী বোলন্ত তই নমাতিবি আৰ।
স্বামীৰ বিয়োগে প্ৰাণ নবহে মোহোৰ॥৭৬
মই যদি মৰো তই পাবি কেনে কৰি।
নমাতিবি ক্ষাণিতেক থাকোঁ ধৈৰ্য্য ধৰি॥
দ্ৰৌপদীৰ বাণী সত্য মানিল অসুৰে।
অন্তৰিয়া অসুৰ গৈলেক কিছু দূৰে॥৭৭
দ্ৰৌপদীয়ো আসন পাৰিয়া বসিলন্ত।
একাগ্ৰতা মনে কৃষ্ণ পদ চিন্তিলন্ত॥
আপদ সমুদ্ৰে পাৰ কৰা যদুৰায়।
তুমি বিনে আমাৰ বান্ধৱ আন নাই॥৭৮
এহি বুলি দ্ৰৌপদী চিন্তিলা মাধৱক।
মহা তুষ্ট হুয়া প্ৰভু সাক্ষাত ভৈলেক॥
ভকতৰ দুখ দেখি প্ৰভু কৃপাময়।
কহিলেক দ্ৰৌপদীক নকৰিয়ো ভয়॥৭৯
