|
|
“কুমাৰৰ চাক যেন ঘূৰিয়া ফুৰয়”
“বন জুই যেন দহিয়া আসয়”
“উজানৰ মাছ যেন প্ৰহাৰ কৰিলা”
“পূৰ্ণিমা দিবসে যেন উথলে সাগৰ”
“পতঙ্গ আসিয়া অগণিত দেয় ঝাহ”
“ফাল্গুনৰ বায়ু যেন নাকৰ নিশ্বাস”
“সৰ্পক দিৱয় দুগ্ধ ভালুকক কোব”
“তুলাত লাগিল যেন প্ৰচণ্ড অগনি”
“মৃণালৰ নালা যেন প্ৰচণ্ড অগনি”
“শোণিতে সিন্দুৰ বৰ্ণ দেখিতে শোভন”
“প্ৰচণ্ড বাতাসে যেন ভাঙ্গিলা কদলী”
“শ্ৰৱনৰ মেঘ যেন বৰষিলা জল।”
“হৰিণক খেদি যেন বাঘ গোট ধাই”
“আপদ কালৰ ধৈৰ্য্যেসে বড় ঔষধি”
|
( জঙ্ঘাসুৰ যুদ্ধ )
( ” )
( ” )
( ” )
( ” )
( অশ্বকৰ্ণৰ যুদ্ধ )
( ” )
( কূৰ্ম্মবলী যুদ্ধ )
( ” )
( ” )
( ” )
( ” )
( ” )
( ” )
|
জাতীয় জীৱনৰ প্ৰয়োজনলৈ লক্ষ্য ৰাখি আৰু জনসাধাৰণৰ অৱসৰ-বিনোদনৰ কাৰণে ৰচিত হোৱা দেখিয়েই বধ-কাব্যসমূহ পুৰণি হৈও নতুন। ব্যাপকভাৱে সহৃদয় পাঠকৰ চিত্ত স্পৰ্শ কৰা কাব্যয়ে দীৰ্ঘজীবী; কালজয়ী হোৱাতে সাহিত্যৰ সাৰ্থকতা।
গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়
১।৩।৪৯
|
|
শ্ৰীবিৰিঞ্চিকুমাৰ বৰুৱা
|
